Serçe yavrusu her nasılsa bahçe duvarının taşları arasındaki yuvasından düşmüş. Annesi onu yeniden yuvaya götürmek üzere sonuçsuz kalmaya mahkum çabalar gösteriyordu. Yavru; yerde, otların arasında bitkin, üşümüş, çaresiz, yorgun yatıyordu. Gözleri açılmamış, tüyleri çıkmamış, bacakları yürüyecek, kanatları uçacak kadar güçlenmemişti. Şaşkınlık yaratacak kadar sarı ve koca ağızlı yavrucağı avucuma aldım. Taşların arasındaki yuvasını buldum ve bıraktım. Annesinin sevincini görmeliydiniz.
"Haşhaş (Papaver), gelincikgiller familyasından Papaver cinsini oluşturan bir, iki ya da çok yıllık bitki türlerinin ortak adı. Haşhaş, yazların sıcak geçtiği, orta derecede yağış alan yerleri sever. Anavatanı Doğu Akdeniz'dir. Hindistan ve Anadolu'da çok eskiden beri tarımı yapılmaktadır. Haşhaş cinsinin yaklaşık 50 türünden 30 kadarı Türkiye'de yetişir. Bunların en önemlisi Papaver somniferumdir. Türkiye'de Orta Anadolu Bölgesi'nde en çok Afyonkarahisar'da üretilir. Denizli, Kütahya, Uşak, Isparta, Konya, Burdur illerinde de yetiştirilir. Uyuşturucu üretiminde de kullanılabilmesi nedeni ile haşhaş üretimi kontrollü olarak yapılmaktadır." (Wikipedi) Çiçek açtığı bahar aylarında haşhaş tarlaları böyle göz ziyafeti çeker insana...
Yorumlar
Yorum Gönder